ROOTSVILLE CD REVIEW by witteMVS

De naam The Arc Angels heeft niets te maken met ‘archangels’ of ‘angels of the lost ark’. Arc staat voor ‘Austin Rehearsal Center’, de repetitiekoten van Austin zeg maar. Een beetje zoals bij ons de Muziekodroom te Hasselt. Chris Layton had er een kamer waar hij repeteerde op zijn zestien drumstellen. Ze trokken er met zijn vieren in en de rest is geschiedenis. Een korte samenvatting.

In 1992 werden The Arc Angels opgericht. Dat was na de tragisch dood van Stevie Ray Vaughan. De band bestond uit gitarist Charlie Sexton, die er toen al een carrière had opzitten bij wijze van spreken, gitarist Doyle Bramhall II, zoon van Doyle Bramhall, drummer en songwriter o.a. voor SRV, en de ritme-tandem par excellence, bassist Tommy Shannon en drummer Chris Layton, voorheen de befaamde Double Trouble, band, steun en toeverlaat van Stevie Ray.

Het cement van deze band was dat ze alle vier, in het verleden in één of andere groep hadden samengespeeld met de grote Stevie Ray Vaughan, de man die de blues mid jaren tachtig terug massaal in beeld bracht. Dit is geen overstatement. Ere wie ere toekomt. Nochtans was deze supergroup geen lang leven beschoren. Daarvoor waren zijn exponenten te zeer gegeerd, die behalve voor hun eigen werk en band, ook om de haverklap werden gevraagd voor studiosessies of tourwerk. In 1994 viel het doek over de band. Hun ambities met deze groep waren indertijd te hoog gegrepen, of liever, ze gingen een richting uit met hun bluesrock die niet echt aansloeg bij het bluesminnend publiek. Die vond het te protserig, te zweverig, te hoogdravend, te psychedelisch. Ze gingen elk terug ’s eigen weegs na één studioalbum te hebben afgeleverd, met de titel… jawel “Arc Angels”.
Charlie Sexton liet zich engageren als tour gitarist van Bob Dylan, Doyle Bramhall II ging uitgebreid op de hort met Eric Clapton en Roger Waters, en Double Trouble pakte de draad weer op als…Double Trouble en Storyville, zo simpel was dat voor hen.

Tien jaar later begonnen ze terug hier en daar een gelegenheidsconcertje te geven. Dat was als hun werk voor hun respectievelijke werkgevers in een dipje zat. Een paar jaar geleden mochten ze Eric Clapton begeleiden tijdens diens jaarlijkse reeks prestige concerten in the Royal Albert Hall. Elf op een rij. Na hun job voor ouwe Slowhand, gingen ze ‘back home’ in Austin verder met een aantal concerten als The Arc Angels. En die sloegen aan.

Zo groeide bij Sexton en Bramhall de idee om terug nieuwe nummers te gaan schrijven en de Arc Angel story verder te zetten. Nu onder hun drieën, Sexton, Bramhall en Layton. Bassist Tommy Shannon had vriendelijk bedankt. In zijn plaats vinden we nu ene Dave Monsey terug aan de bass.
De eerste vrucht van deze hernieuwde samenwerking ligt hier nu voor mij. “Arcangels” staat erop. Is dit een vernieuwde schrijfwijze van de groepsnaam, of louter een vergissing van de drukker ? De titel van het drieluik is “Living in a Dream”. Het eerste luik is een audio CD met de live opnamen van een concert in Stubb’s Amphitheatre in 2005. Deze live CD had zeventien jaar geleden kunnen opgenomen zijn. Ze bevat elf van de twaalf nummers van hun eerste en tot nu enige CD “Arc Angels”. Het enige ontbrekende nummer “Spanish Moon” staat op het tweede luik. Verder staan er nog twee nieuwe nummers op “Crave and Wonder” en “She’s Alright”. Tommy Shannon is nog de bassist van dienst hier.
Het tweede luik is een DVD met een visuele renditie van datzelfde concert in Stubb’s. Het is een best aardige montage geworden van beelden van verschillende camera’s, vanuit verschillende gezichtshoeken. Dat maakt dat je de DVD met plezier helemaal afkijkt, wat niet altijd het geval is met concertfilms.

Het derde luik tenslotte is de bonus CD met de drie nieuwe studio tracks en een opname van “Spanish Moon” in Antone’s.

Niet zo heel veel nieuws dus, maar toch is deze luxueuze editie een prachtig cadeautje voor elke liefhebber van bluesrock en van The Arc Angels in het bijzonder. Deze drie schijfjes zijn gepresenteerd in een fraai drieluikig digipack en bevat tevens een informatief booklet van vijftien pagina’s, waarin je de ganse historie van de vier protagonisten van de band nog eens kan nalezen.

Leuk voor onder de kerstboom… “…en z’ hoorden de engelen zingen, hun liederen vloeiend en klaar…”

witteMVS